Wonend in het kalme Hove, maar nabij het wat meer bruisende Brighton (het Scheveningen van Engeland) en ook niet al te ver van wereldstad Londen zit Davy Pröpper eigenlijk perfect op zijn plek.
Op het laatste moment verkaste hij de voorbije zomer van PSV naar Brighton & Hove Albion. Een transfer die wenkbrauwen deed fronsen. Brighton & Hove Albion is een promovendus met een zeer beperkte staat van dienst. Pröpper was twee jaar basisspeler bij PSV. Hij leek lang op koers naar een grotere club.
Maar het heeft wonderwel goed uitgepakt. Brighton & Hove Albion is de verrassing van de eerste seizoenshelft, het staat fier in de middenmoot, het speelt steeds beter voetbal, met Pröpper als dynamo op het middenveld. De Arnhemmer is ook bij Oranje basisspeler geworden, hij was zelfs een zeldzaam lichtpunt in de laatste donkere interlands toen kwalificatie voor het WK definitief uit het zicht verdween en er nog twee potjes om des keizers baard werden gespeeld tegen Schotland en Roemenië.
En wat ook fijn is: ‘Mijn vriendin en dochtertje hebben het heel erg naar hun zin. Mijn vriendin heeft zelfs haar baan weten te behouden. Op een accountantsbureau doet ze personeelszaken, dat lukt heel goed vanuit Engeland. Een keer in de maand is ze in Nederland fysiek op kantoor, dat lukt tot nu toe prima allemaal.’
Dat is belangrijk voor Pröpper, in de kern een type stille-wateren-diepe-gronden, maar door de jaren heen steeds zekerder van zijn zaak geworden, zonder zijn sociale inborst te verliezen. Een klein jaar geleden leek die Pröpper nog op weg naar Sint Petersburg, waar het plaatselijke Zenit hem op de korrel had. PSV vroeg meer dan de Russen konden betalen. Pröpper ging een halfjaar later uiteindelijk voor minder geld naar de Premier League. ‘Het was een minder seizoen na een eerste bij PSV waarin alles lukte. De trainer (Philip Cocu, red.) leek wat meer te gaan rouleren. Ik zat bijvoorbeeld op de bank thuis tegen Osijek. Na de uitschakeling tegen die club, waardoor we Europees voetbal misliepen, kwam Brighton langs en leek PSV vooral uit financiële redenen wel wat happiger op een verkoop. Het draaide bij PSV toen ook niet echt lekker met de ploeg. Dat is daarna veel beter geworden, maar dat weet je op dat moment niet.’
Wilde je het zelf ook graag?
‘Ik zag het als een mooie kans. Via mijn vriend Jan-Arie van der Heijden kwam ik in contact met Danny Holla. Die heeft hier gespeeld en was heel positief. Ook de manager Chris Hughton had een goed verhaal, hij wil er echt voetbal in brengen. Ik voelde veel vertrouwen van hem. Bij PSV leek het erop dat er meer gerouleerd zou worden. Daar ben ik niet echt het type voor. Ik wil graag veel spelen, dan kom ik het beste in mijn spel.’
Brighton kreeg meteen een pak rammel van Manchester City. Ook de weken erna was het nog een beetje ren-en-vlieg-voetbal. Je leek de verkeerde keuze te hebben gemaakt.
‘Oh nee, zo zag ik dat niet. Er was een plan, al was het in het begin inderdaad zoeken. Alles was nieuw voor de hele ploeg. Maar op een gegeven moment begon het beter te lopen. Ik speel iets meer controlerend op het middenveld dan bij PSV. Dat is soms nog wat wennen, ik ben gewend veel risico in mijn spel te brengen, dat is ook mijn kracht. Maar op die positie kan balverlies dodelijk zijn. Het is de absolute top van de wereld waar je tegen speelt. Je wordt gedwongen je snel aan te passen. Het gaat allemaal sneller, daar moet je in mee.
‘Ook in fysiek opzicht is het allemaal anders. Het is soms beuken, de spitsen zijn allemaal reuzen, die technisch toch nog heel vaardig zijn. Op het middenveld sta je ook vaak tegen alleskunners. Toch proberen wij te voetballen. Naast mij staat vaak Dale Stephens, een technisch goede speler met een prima inzicht. Dat klikt goed.’
Het volledige interview is te lezen in De Contractspeler editie december 2017.