Dribbelaar Ringo Meerveld wil hoge ogen gooien in de Eredivisie

27 september 2024

Foto Willem II

Ringo Meerveld was vorig jaar een van de uitblinkers in de Keuken Kampioen Divisie. Aan de hand van de dribbels van de middenvelder pakte Willem II de titel. Nu wil de 21-jarige Bosschenaar hoge ogen gooien in de Eredivisie, waar hij drie jaar geleden al een paar wedstrijden speelde. ‘Ik ben een veel completere voetballer geworden. Ik ben fitter en sterker en kan een wedstrijd beter lezen.’

[Auteur] Guus Peters

[Tekst] Voor het antwoord op de vraag wat Ringo Meerveld zich herinnert van de handvol wedstrijden die hij drie jaar geleden met Willem II in de Eredivisie speelde, moet hij even nadenken. ‘Het was veel meer een tactisch spel dan in de Keuken Kampioen Divisie’, zegt Meerveld na een korte stilte. ‘En er werd veel meer over de grond gevoetbald.’

Dat is precies waar de kwaliteiten van Meerveld liggen. Hij houdt van een goed positiespel, strakke passes over de grond, inspelen en doorbewegen, dribbels inzetten. ‘Ik weet nog dat ik aan de bal prima mee kon met het niveau, maar dat ik vooral bij balbezit van de tegenstander veel moeite had. Dat ik soms op de verkeerde manier druk zette of slimmer moest zijn in mijn hoofd.’

“Voetballer zijn is gewoon het allerleukste wat er is.”

Dit seizoen mag hij laten zien dat hij completer is geworden als voetballer. Sterker, slimmer en volwassen, al is hij nog altijd pas 21 jaar. ‘Ik weet zeker dat ik de laatste drie jaar veel heb geleerd’, zegt de middenvelder van Willem II, die afgelopen seizoen bij de uitblinkers van de Keuken Kampioen Divisie hoorde. Meerveld werd verkozen in het elftal van het seizoen van de Keuken Kampioen Divisie.

Hij maakte negen doelpunten, gaf zeven assists en had een belangrijke bijdrage in het kampioenschap van Willem II. De Tilburgers verzekerden zich een wedstrijd voor het einde al van promotie naar de Eredivisie. Een gelijkspel bij FC Dordrecht was genoeg. Als kers op de taart wist Willem II de laatste speelronde tegen Telstar ook nog de titel te grijpen. Meerveld maakte een doelpunt in het met 3-2 gewonnen duel.

‘De uitwedstrijd tegen Dordrecht is mij het meest bijgebleven’, zegt Meerveld als hem wordt gevraagd naar het hoogtepunt van het afgelopen seizoen. ‘We hadden het die weken ervoor wat moeilijker, ons spel liep minder vloeiend en toen stonden we in de negentigste minuut ook nog met 1-0 achter. Maar in blessuretijd maakte Michael de Leeuw de bevrijdende 1-1 en waren we gepromoveerd. Iedereen werd helemaal gek, het was een groot gekkenhuis.’

Volgens Meerveld was die explosie van vreugde het gevolg van al het harde werk dat Willem II in het seizoen had gestopt. ‘We waren echt een team, knokten elke wedstrijd voor wat we waard waren. Ook toen het in de laatste weken van het seizoen moeizamer ging, was ik ervan overtuigd dat het goed zou komen, omdat we echt een team waren en ook veel kwaliteit in huis hadden.’

Na het behaalde kampioenschap wachtte een grootse huldiging op de Heuvel, een groot plein in de binnenstad van Tilburg. ‘Kippenvel’, zegt Meerveld als hij die middag terughaalt. ‘Ik vergeet het nooit meer dat we het podium op kwamen en dat ik een grote rood-wit-blauwe mensenmassa voor mij zag staan. Ik wist al dat we fantastische supporters hebben, maar dit was echt de overtreffende trap.’

“Hij maakte negen doelpunten, gaf zeven assists en had een belangrijke bijdrage in het kampioenschap van Willem II.”

Terwijl andere clubs nog nacompetitie moesten spelen, genoot Meerveld van een lange vakantie van zeven weken. Te lang eigenlijk, in zijn ogen. ‘Ik heb twee weken echt vakantie gehouden en niks gedaan, maar daarna begon het wel weer te kriebelen en wilde ik het veld op. Dat heb ik ook gedaan, zodat ik topfit aan dit seizoen kon beginnen. Ik heb me nog nooit zo fit gevoeld.’

Dat is nodig ook, weet Meerveld, nu hij met Willem II terug is in de Eredivisie, het podium waar hij zich graag wil laten zien. In plaats van wedstrijden tegen Jong FC Utrecht, TOP Oss en FC Eindhoven wachten nu duels met Feyenoord, Ajax en PSV. Niet Sportpark Zoudenbalch, waar Jong FC Utrecht zijn wedstrijden speelt, maar de Kuip in Rotterdam. ‘Dat is toch even iets anders’, zegt Meerveld droogjes.

Een ander decor, maar dat wil niet zeggen dat Meerveld daar zenuwachtig van wordt, benadrukt hij. Sterker nog: spanning voor een wedstrijd kent hij niet. ‘Ik weet wat ik kan, daar ligt mijn kracht. Het maakt mij niet zoveel uit tegen wie we spelen. Ik doe gewoon mijn ding. Waarom zou ik dan zenuwachtig zijn of aan mezelf twijfelen?’

Die bravoure kreeg hij als kind van huis uit mee. Meerveld groeide op in Den Bosch in een gezin met twee oudere broers. Zodra ze uit school kwamen, gooiden ze hun tas thuis af en gingen naar het pleintje in de buurt om te voetballen. ‘Dat heeft me harder gemaakt en geleerd om niet bang te zijn voor anderen, maar van je eigen kwaliteit uit te gaan.’

Hij herinnert zich een van de eerste keren dat hij met zijn grote broers – vier en zeven jaar ouder – mee naar het pleintje ging en een bal in zijn gezicht kreeg. Meerveld begon te huilen en rende naar huis, waar zijn moeder hem zag aankomen. Zij zei tegen haar zoon: ‘Je wil met de grote jongens meedoen: dan ga je nu terug en niet meer huilen of je blijft hier en je doet niet meer mee.’

“Maar of hij nu in Den Bosch of Tilburg woont. Meerveld wil zich hoe dan ook in de Eredivisie laten zien dit seizoen.”

Meerveld ging terug, leerde voor zichzelf op te komen, werd harder en was dag in dag uit op de pleintjes in de buurt te vinden. Als hij tenminste niet bij FC Den Bosch aan het trainen was, waar hij al van jongs af aan in de jeugdopleiding zat. Daar bleef zijn talent niet onopgemerkt. Hij mocht op zijn vijftiende met het eerste meetrainen en maakte een jaar later zijn debuut.

‘Dat was een heel speciaal moment’, herinnert Meerveld zich. ‘FC Den Bosch voelde als mijn club in mijn stad. Hier had ik heel mijn jeugd hard voor getraind. Tegelijk wist ik na mijn debuut: dit is pas het begin. Het gaf me enorm veel motivatie om nog harder te gaan werken en nog beter te worden om in de toekomst een mooie stap te kunnen maken.’

Die kwam er dus drie jaar geleden, toen Willem II hem oppikte bij FC Den Bosch. ‘Het was de perfecte stap voor mij’, zegt Meerveld, die vanuit de combinatie VVCS / Vision4Soccer wordt begeleid door Patrick van Diemen. ‘De club sprak haar vertrouwen in mij uit en had een duidelijk plan wat ze met mij wilde. Bovendien is Tilburg redelijk dicht bij Den Bosch, waardoor ik nog bij mijn ouders kon blijven wonen. Dat was toen prettig, nu twijfel ik of het tijd is om een keer een eigen woning in Tilburg te gaan zoeken.’

Maar of hij nu in Den Bosch of Tilburg woont, Meerveld wil zich hoe dan ook in de Eredivisie laten zien dit seizoen. ‘Ik ben een veel completere voetballer dan drie jaar geleden. Ik ben fitter en sterker, snap het spelletje beter, weet wanneer ik moet drukzetten of juist niet en kan een wedstrijd beter lezen. Daarnaast blijf ik het heerlijk vinden om lekker te voetballen; mijn acties te maken of een één-twee met een teamgenoot aan te gaan.’

Want voor Meerveld is het simpel: ‘Voetballer zijn is gewoon het allerleukste wat er is.’